Senat swój sprzeciw argumentował m.in. tym, że zgodnie z regulacjami o pomocy publicznej, do przepisów ich dotyczących wymagane są opinie regulatorów: Prezesa URE i Prezesa UOKiK. Tymczasem takich opinii do projektu ani do ustawy nie było. Dodatkowo Senat jest zdania, że projekt powinien być notyfikowany KE przed wejściem w życie, w dodatku – jako poselski – przez Marszałka Sejmu, a nie przez rząd. Przedstawiciel rządu argumentował z kolei, że zamiar udzielenia pomocy publicznej górnictwa był prenotyfikowany, a wniosek notyfikacyjny ma trafić do KE do końca stycznia. Jak wynika z informacji na stronie Sejmu, porządek dzienny najbliższego posiedzenia izby niższej może być uzupełniony o głosowanie nad sprzeciwem Senatu. Ustawa precyzuje m.in. zasady udzielania publicznego wsparcia w postaci dopłat do redukcji zdolności produkcyjnych kopalń, przewiduje zawieszenie spłaty i docelowe umorzenie części zobowiązań górniczych firm wobec ZUS i PFR oraz określa możliwości podwyższania ich kapitału za pomocą emisji skarbowych papierów wartościowych. Określa też koszty tych działań do końca 2031 roku, szacowane na 28 mld 821 mln zł, nie licząc kosztów planowanych umorzeń zobowiązań. Ustawa, obok budżetowych dopłat do redukcji zdolności produkcyjnych kopalń, zakłada także zawieszenie
i docelowe umorzenie składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika
i płatnika, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych oraz ubezpieczenie zdrowotne. Chodzi o stare zobowiązania spółek węglowych, których spłatę w przeszłości odroczono i rozłożone na raty – docelowo miałyby one zostać umorzone wraz z odsetkami za zwłokę, jeżeli KE uzna, iż takie umorzenie jest zgodne z unijnym rynkiem wewnętrznym. Zawieszenie spłat i docelowe umorzenie ma także dotyczyć 1 mld zł pożyczki z PFR, jaki otrzymała w tym roku Polska Grupa Górnicza.
Dołącz do nas
